Het Fietsinstituut in Amsterdam maakt namelijk deel uit van het Nederlands Nationaal Register van Vakbekwaamheden. De vakkennis moet dus gedurende een lange periode zijn ontwikkeld en is voortgekomen uit mensen die hun schoenen verruilden om fietsen te repareren.
De gemiddelde leeftijd van een fietsenmaker in Nederland is in de 30, en hun gemiddelde salaris is ongeveer €600 euro per maand (ca. €2000 of £1800 euro in het VK) voor een fulltime baan.
Fietsmonteurs in Engeland en Wales
Neemt u een door u gerestaureerde fiets mee naar huis in Groot-Brittannië? Als je een Amerikaan bent die voor het eerst naar Groot-Brittannië reist, dan heb je goud geluk. Ja, dat is juist. Het British Bicycle Institute (wat in de VS Birmingham Bicycle Institute betekent) is het erkende fietsherstelcentrum voor het Verenigd Koninkrijk. Dit betekent dat u uw fiets zonder afspraak (enkele dagen voor aankomst in het VK, of ten minste twee weekends voor vertrek) tegen betaling van £ 30 mee naar huis mag nemen.
In het Verenigd Koninkrijk zijn er officiële fietsherstelbedrijven, maar de meeste mensen hebben toch een eigen winkel om af en toe eens langs te komen. Minder fietsbezitters, die er normaal niet om geven regelmatig een fiets in hun tas mee te nemen, pakken vaak gewoon alles wat ze nodig hebben en gaan op weg.
Jammer genoeg zijn de Britten er dol op om hun fietsenreparatie-industrie “gewoon” “bicycle repair” te noemen. Ze noemen het ook wel de “B&Q van fietsen”.
Er zijn officieel 5 fietsherstelacademies in het Verenigd Koninkrijk. Dat is 5% van zo’n beetje alle fietsmonteurs in het land.
Een andere vereiste is dat iemand bijna Nederlands moet kunnen lezen en schrijven – hij kan wel voor handelstitels tekenen, maar kent ze niet. Ze kunnen kredieten op offertes schrijven, maar zijn niet zeker van kredietwaardigheidsbeoordelingen. Ze kunnen een pas gekochte fiets bekijken en tegen zichzelf klagen over de kwaliteit van de polijstmachine.
Britten adviseren ook: “Post een fiets met de uitdrukkelijke toestemming van de Nederlandse autoriteiten…” als zijnde voor de hand liggend. Waarom? Omdat de fietsenwinkels in Nederland om te beginnen niet bekwaam zijn in het repareren van nieuwe fietsen. Mensen kopen fietsen, en in plaats van een geschikte fiets te kopen, kopen ze een goedkope fiets voor hun minimum van zo’n £200 tot £400, en sleutelen daaraan tot ze een volledig werkende fiets hebben. Als je een kapotte fiets naar dit land stuurt, krijgt de eigenaar van de fiets in Nederland de schuld van de juridische afhandeling.
Dit zijn de basisprincipes, wordt serieus en elk land heeft zijn eigen individuele eisen met betrekking tot motorfietsen (zie infra voor verschillende wetten) en in massa geproduceerde fietsen. Daarop kan de tijd die nodig is om een motorfiets te laten repareren zo kort zijn als 20 minuten, en kan het zo weinig kosten als een paar uur.
De Nederlandse fietsreparatiescholen
Een fietsenmaker is in feite een school voor reparatie, en de Nederlanders zijn vriendelijk over hun scholen. Zij mogen tijdens de schooluren op de campus werken, en een kleine winkel met basisreparatiemateriaal mag zonder fabrieksvergunning worden gebouwd op een door de school gehuurd quad. De regels voor brandveiligheid zijn streng.
Nederland heeft een vrij groot aantal fietsenwinkels. Land een nette Nederlandse vriend en doe wat onderzoek. De Nederlanders zijn nogal trots op hun fietsreparatienetwerken, en zelfs Nederland is niet stijlvol genoeg om al hun winkels ‘zakelijk’ te kleden!
Dienst aan de Nederlandse Fietsschool
Nederlandse fietsreparatiescholen worden geleid door het equivalent van de winkelmonteurs van hun school. Dit is niet verwonderlijk, want de school geeft les en geeft les tot zij over het materiaal beschikt dat nodig is om een fiets te herbouwen of een lekke band te repareren. Ook hebben zij, omdat zij de hele dag door via de telefoon berichten doorgeven en naar een instructeurstape kijken, veel specialisten en veiligheidspersoneel nodig om het veiligheidsaspect van hun scholen in stand te houden, vooral in het weekend.